Op een bankje zitten drie figuren naast elkaar, met die typische houding van een smartphonegebruiker: het hoofd gebogen, vingers die typen en swipen en een gezicht dat wordt opgelicht door het scherm. Lichamelijk zijn ze aanwezig, maar met hun gedachten zijn ze totaal ergens anders.
Wat dat voor effect op anderen heeft kan je bewust ervaren door zelf even plaats te nemen tussen de figuren van 'Absorbed by Light', ontworpen door de Britse Gali May Lucas en uitgevoerd door de Berlijnse beeldhouwer Karoline Hinz.
De telefoon- en computerschermen die ons leven letterlijk en figuurlijk verlichten zijn vrijwel onweerstaanbaar. Nieuwe berichten willen we direct lezen en altijd willen we toegang tot social media, handige apps en onze browser. Onze smartphone is zo langzamerhand altijd bij ons – in bed, op de WC, in de trein, aan ons bureau. Ze zijn een verlengstuk van ons contact met familie, vrienden, en zelfs mensen aan de andere kant van de aardbol. Maar daardoor houden we ons vaak meer bezig met een virtuele, oppervlakkige werkelijkheid dan met elkaar en de ‘echte’ wereld om ons heen, iets dat Lucas pijnlijk duidelijk maakt in haar sculptuur. Het actief betrekken van het publiek in een ‘verhaal’, zoals ze met 'Absorbed by Light' doet, is overigens een terugkerend aspect in het werk van Lucas.
Toch komt er ook een tegenbeweging op gang. Verschillende tech-bedrijven nemen maatregelen om jou minder naar je smartphone te laten kijken, zoals een timer (ook voor je kinderen), confronterende statistieken over je gebruik en een niet-storenfunctie. Of zulke ingrepen echt structureel iets zullen veranderen is de vraag. Want misschien doen we nog steeds hetzelfde als altijd – contact zoeken met anderen en informatie verzamelen – en is alleen het medium dat we daarvoor gebruiken veranderd?