“De aanblik van de sterren zet me altijd aan het dromen”, schreef schilder Vincent van Gogh (1853-1890) in één van de vele brieven naar zijn broer Theo. Ook toen hij werd opgenomen in Zuid Frankrijk tekende en schilderde hij graag de sterrenhemel die hij daar zag.
Zo ontstond ook één van zijn bekendste schilderijen, inmiddels zo’n beetje de meest iconische verbeelding van een sterrenhemel in de kunstgeschiedenis: 'De Sterrennacht' (1889). Van Goghs wervelende sterrenhemel boven een dorpje in de heuvels, met een enorme cipres op de voorgrond, bestond niet zomaar uit een zwart vlak met bleke stipjes. Hij gebruikte de ritmische penseelstreken en contrasterende helderblauwe en gele kleuren waarmee hij zo beroemd is geworden.
Maar de uitbundige sterrenhemel die Van Gogh schilderde is helaas een zeldzaam verschijnsel geworden. Zeker in een stad als Amsterdam, waar de nachtelijke lucht permanent vervuild wordt door een oranje gloed. Architect Ivana Jelić en creative engineer Pavle Petrović, die samen kunstinstallaties maken, geven ons daarom met 'Starry Night' een stralende maar kunstmatige versie van de sterrenhemel terug die Van Gogh ooit zag. Het dorpje en de bomen zijn vervangen door de Amsterdamse grachten, bruggen en huizen, de penseelstreken door 1400 buisjes van acryl die door een klein led-lampje opgloeien. Zo herinneren de kunstenaars ons – op een tegenstrijdige manier – met elektrisch licht aan de natuurlijke schoonheid die we missen. Hoog tijd om onze stadsverlichting aan te passen?
Trouwens: wie een VR-bril heeft kan zelfs even ín de schilderijen van Van Gogh duiken, via deze animatie.
STARRY NIGHT IS SUPPORTED BY:
Van Gogh Museum
